سقف ثروت در جمهوری شورایی پارسیان

سقف ثروت در جمهوری شورایی پارسیان دارای اندازه محدودی است ، به این صورت که هر کس با توجه به تعداد افرادی که تحت تکلف خود دارد میتواند تا اندازه محدودی ثروت اختیار کند . این محدودیت شامل ملک هم میشود و تعداد املاک شخص هم نباید از تعداد افراد تحت تکلف ( فرزندان پسر ) بیشتر باشد . البته این محدودیت تا زمانیست که سایر اشخاص جامعه هم مانند این مثال دارای دارایی شوند و از نظر اموال همسطح گردند . آنگاه اشخاصی که سطح مالی آنان از قبل بالا بوده به تدریج یک مرحله بالاتر رفته و به سقف بعدی میرسند و در این بین اشخاص دیگر جامعه هم به حد همان سقف خواهند رسید . حال باید دید که چگونه این امر محقق میشود . این رویه وقتی محقق میشود که بسته به میزان برخورداری و استفاده از ثروت کشور خدمات عمومی مانند : دارو و درمان ، کسب تحصیل ، استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی به اندازه لازم و آب و برق گاز تا مقدار مصرفی مشخص رایگان گردد . در این مرحله جامعه به انتخاب خود به دو گروه تقسیم میگردد ، دولتی و شخصی . دولتی به کسانی اطلاق میشود که از امکانات دولت استفاده میکنند و طبیعتا طبق برنامه هایی که دولت دارد در مسیر آینده ساز جامعه در خواهد آمد . تقسیم بندی دوم یعنی شخصی هم به کسانی اطلاق میشود که از امکانات رایگان دولت استفاده نمیکنند و میتوانند تا دو برابر سقف دولتی ثروت داشته باشند و چنانچه در زندگی خود به هر علت اموال خود را از دست دادند میتوانند به طریقه زندگی دولتی درآیند . اما افراد تحت تکلف ایشان میتوانند در هجده سالگی نوع زندگی خود را مبنی بر زیست دولتی یا شخصی مشخص کنند اما کسی که تا هجده سالگی از امکانات زندگی دولتی استفاده کرده است نمیتواند نحوه زندگی شخصی را برگزیند . در نحوه زندگی دولتی قشر نوجوان در آغاز تحصیل بنا بر علاقه و استعداد ایشان در مرحله انتخاب و توسط مدیران خاص پرورش و آموزش در مسیری قرار میگیرند که مشاغل آنها نیازهای کشور را برطرف سازد و در این بین تفاوتی هم نمیکند که آن اشخاص تا چه اندازه تحصیل کرده باشند و این بدان معناست که دانش آموزان بر حسب توان و استعداد و علاقه طبقه بندی خواهند شد و در این میان کسانی که به ادامه تحصیل تشویق میشوند با توجه به سطح درآمد سرپرست کمک تحصیلی دریافت میکنند . مشخص است که این مرحله از حکمرانی جدید مستلزم بررسی بیشتر و نتیجه گیری مطلوب تر میباشد و بیشتر نظر بنده این است که جامعه از نظر تعلقات مالی تقریبا در یک سطح قرار گیرند هر چند این امر بسیار دشوار باشد و سالها طول بکشد . البته مشخص است که این طرح از جمهوری بصورت ناگهانی به اجرا در نمی آید و مستلزم زمان است اما بهر حال این بنوبه خود یکی از مهمترین عملیات اجرایی هست که با روی کار آمدن نسل جدید لازم است محقق شده باشد .